W pierwszej połowie dwudziestego wieku młody Li Tienlu przyłącza się do wędrownego teatru lalek i robi karierę jako główny tajwański lalkarz. Podczas drugiej wojny światowej Japończycy rządzący Tajwanem wykorzystują tradycyjny chiński teatr lalek jako narzędzie propagandowe. Po wojnie teatry uliczne znowu zaczynają grać.
Niżej podany cytat pochodzi z książki autorstwa Jacquesa Aumonta pt."Interpretacja filmów", rok wydania 2021.
„Wśród kinematografii skłonnych podważać klasyczną składnię montażu to Chińczycy okazali się najbardziej skuteczni, i to na najwyższym poziomie. Czy to w filmach autorskich tajwańskiej »nowej fali« z lat 80....
Tak, jak w arcydziele Zhanga Yimou dzieje Tajwanu w dekadach lat 30, 40 i 50 opowiedziane są przez pryzmat wędrownego mistrza teatru marionetek, który w Tajwanie łączy się ze sztuką opery. Nie ma tu wyrafinowanej estetyki filmowej i aktorstwa, ale jest podobny taoistyczny dystans do Historii, która nie szczędzi...