Amerykański reżyser, producent i scenarzysta filmowy. Urodził się w 1933 w Nowym Jorku. Po studiach filozoficznych w Darthmouth College, Rafelsona zaciągnięto do wojska. Stacjonował w Japonii, gdzie m.in. tłumaczył japońskie filmy na język angielski i pracował w studiu filmowym Shochiku, w którym doradzał, które japońskie filmy mogłyby odnieść sukces w USA.
Pod koniec lat pięćdziesiątych rozpoczął swoją pierwszą profesjonalną pracę w telewizji w dziale scenariuszy przy serialu "
Play of the Week", gdzie czytał setki tekstów i pisał niektóre dodatkowe dialogi. Po napisaniu kilku scenariuszy do innych seriali, razem z
Bertem Schneiderem wymyślili rockowy zespół
The Monkees, będący amerykańską odpowiedzią na Beatlesów. W 1966 powstał z ich udziałem niezwykle popularny show dla stacji NBC, który przyniósł Rafelsonowi nagrodę Emmy i otworzył drzwi do kariery.
W 1968 zrealizował swój reżyserski debiut pod tytułem "
Głowa", rozpoczynając długą i owocną współpracę z rozpoczynającym karierę
Jackiem Nicholsonem, współautorem scenariusza i producentem. Ich pierwszym wspólnym wielkim sukcesem był film "
Pięć łatwych utworów", zdobywający uznanie krytyków i widzów. Obraz przyniósł także cztery nominacje do Oscara, w tym dwie dla samego Rafelsona (za film i scenariusz) i jedną dla
Nicholsona, który szybko został hollywoodzkim gwiazdorem. W latach siedemdziesiątych reżyser, zaliczany w poczet głównych autorów ruchu zwanego "Nowym Hollywood", zrealizował jeszcze dwa filmy - "
Król Marvin Gardens" i "
Niedosyt". W 1981 nakręcił dobrze przyjęty remake klasyka kina noir, "
Listonosz zawsze dzwoni dwa razy". Pomimo tego, że jego kolejne prace nie dorównywały już poziomem do "
Pięciu łatwych utworów", Rafelson na stałe zapewnił sobie miejsce w historii amerykańskiego kina.